1 Dit zijn onze kippen

Kijk, zo leer je mij steeds beter kennen, want ook ik heb een paar extra organismes die in of rond het huis lopen! Alleen dan niet een kat, twee honden of een goudvis, (die hebben we trouwens wel, maar die zwemt in een kom bij mama) maar kippen. Welgeteld twee stuks. Niet het eerste waar je aan denkt als je het woord huisdier hoort, toch? Nu moet ik eerlijk toegeven dat onze kipjes niet echt een hele grote rol in mijn leven spelen, maar het is toch wel leuk om je even kennis te laten maken met deze twee wezens die in onze tuin rond scharrelen, alle bloemen uit de tuin doodpikken en het terras onder schijten.  

Er is wel een klein probleempje voor ik ze aan je kan laten zien. Ik heb namelijk denk ik een kippenfobie ontwikkeld. Dus als jij ze even in hun hok stopt, ga ik ondertussen op deze tafel staan. EN WAAG HET NIET ZE BINNEN TE LATEN. Kippenvoer ligt in de schuur, daar kan je ze mee lokken, en de schuifdeur moet je even indrukken en dan naar rechts duwen. Thanks!

Dit zijn ze dus. Lizzy en Juultje, alleen heb ik geen idee welke kip welke naam heeft. Dat geeft wel aan hoe gehecht ik aan ze ben denk ik. Ik weet wel dat ze heel lief en tam zijn, verse eieren leggen voor op de zondagochtend, bij je op schoot gaan zitten als je aan onze picknick tafel schuift en even aaibaar zijn als een zacht hondje, toch blijven ze freaky. Hoe ze naar je toe racen als je ook maar een stap in de tuin zet bijvoorbeeld. Maar ik moet wel eerlijk toegeven, achter zo'n gaasje zijn ze af en toe nog wel schattig.

Het is niet dat we een boerderij of iets dergelijks hebben. Integendeel; in onze tuin past een trampoline, een tafel en zo hier en daar piept er nog een bloemetje tussenuit. Toch besloten mijn ouders ongeveer 4 jaar geleden, toen ze nog bij elkaar woonden, om kippen te nemen. We hadden voor Ingmar een boomhut gebouwd, en daaronder was nog plek voor een kippenhok. Papa zorgde ervoor dat de kippen los konden lopen door de heg met kippengaas af te zetten, en nu lopen ze bijna altijd gewoon door de hele tuin. Alleen 'snachts gaan ze het hok in om te slapen (alsof ze dat overdag niet doen), en wanneer we weg zijn zitten ze ook binnen. De namen komen trouwens uit de Donald Duck, mocht het je nog niet te binnen zijn geschoten. Je weet wel, de vrouwelijke versies van Kwik Kwek en Kwak. En Lizzy, Juultje en Babbetje zijn geloof ik ook de nichtjes van Katrien. Waar Babbetje dan is gebleven? Laten we het erop houden dat die nu veilig in de kippenhemel is. (Katten en kippen in het donker gaan niet echt goed samen...)

Ik zet dus grote ogen op wanneer ik iemand hoor roepen dat er toch nog een kip rond loopt (héél grappig papa), maar verder kan ik wel genieten van een supervers eitje waarbij je niet eens een poging moet doen om hem te pellen. Geloof me, dat is mission impossible. Oh, en als je zo weer het huis binnen gaat moet je even de onderkant van je schoenen checken want die zitten hoogstwaarschijnlijk onder de kippenkak. Héér-lijk.

EDIT: Okay, dit is bijna ironisch. Nee, ironisch is niet het goede woord, slecht toeval is misschien beter. Afgelopen zondag merkten we namelijk dat er toch iets mis was met Juultje, en gister is ze uit haar lijden verlost. In plaats van drie, hebben we nu dus nog maar één kip. Deze post schreef ik (geloof ik) op zaterdag, vandaar.  

Liefs,
Dilys