1 Een dagje in Leeuwarden

Eigenlijk is het al 10 voor 12, en eigenlijk wil ik al lang in bed liggen. Want eigenlijk ga ik deze nacht maar weinig slaap krijgen omdat ik morgen eigenlijk om 8 uur op moet staan. Maar hé, laten we het hele 'eigenlijk' lekker negeren, en gewoon kijken naar de plaatjes die ik gister (voor mij nog vandaag) schoot. Ik ging naar Leeuwarden en nam twee vriendinnetjes mee. Mijn missie was om wat spulletjes bij de Hema te halen (waar we uiteindelijk ongeveer 2 uur hebben rondgewandeld), maar verder hadden we niet echt plannen. Uiteindelijk hebben we met een vrij grote boog de winkels omzeild en Missie Hema veranderd tot Missie Leuke Plekjes Vinden Voor Foto's. Wat wel resulteerde tot hele awkward momenten en aanstarende mensen, maar who cares. Ik heb daardoor wel leuke foto's die ik kan delen!

Met een grote boog de winkels omzeilen klopt trouwens niet helemaal. We hebben nog een paar stappen gezet in de C&A, H&M en de America Today. In alle gevallen liepen we toch vrij snel weer de winkel uit door a) toch niet helemaal wat we zochten, b) de winkel was te druk en de maxi rokken / jurkjes stonden toch ietwat vreemd (a.k.a. we leken net boselfjes) en c) de freaking prijs. Verder vroeg Marith Astrid nog ten huwelijk. Ik stond te ver om het te horen maar ik nam aan dat ze volmondig ja zei.

Ook kwam er heel schattig een aardige man aan van 77 (ja, ik heb rekenskills) die een heel verhaal deed over de oorlog in verband met de dodenherdenking. Ik vond het echt heel lief, al heb ik eerlijk gezegd niet alles gevolgd. Gewoon knikken, glimlachen en af en toe 'ja' zeggen. We wenste elkaar nog een prettige dag en gingen verder met de orde van de dag. Ik kan echt blij worden van dit soort kleine momentjes waarop iemand die je niet kent, je gewoon aanspreekt en een kletspraatje maakt. Al vond ik de jongens in de boot op het water wel een beetje irritant: 'Eej, zijn jullie toeristen?!' Hm, dan heb ik toch liever een schattig opaatje die verteld dat hij nog wel eens naar een modeltreinenzaakje gaat in Groningen. Let trouwens niet op mijn gezicht op de foto hier nog boven; ik was duidelijk bezig met het vertellen van een interessante kwestie. Of met het blazen van een denkbeeldige ballon.

Een muur ergens om de hoek, beschilderd met kleine huisjes. Even wachten tot die jongens van hun plek verdwenen en dan subtiel poseren.

We hadden op de terugweg de héle trein voor ons alleen!! Naja, voordat hij bijna vertrok dan. Om 42 kwamen er toch nog wat mensen binnen, maar in de tussentijd hadden we alle ruimte om een trein fotoshoot te houden. De foto hierboven vergde trouwens best wat inspanning: beide deuren moesten snel open worden gedaan, want na een paar seconden gingen ze weer automatisch dicht. Het ging dus ongeveer zo: deur open - rennen naar de volgende deur - deur open - snel om het hoekje schuiven (Marith zit dus op een stoel daar gelijk links) - en ik maakte ondertussen foto's. Niet alleen van de lege trein, maar ook van deze geweldige Jip en Janneke stempels die Astrid en ik samen kochten. Kijk hoe schattig!!

In Haren gleden mijn vriendinnetjes nog van een paar stangen af (ik durfde het niet aan) en toen snelden we ons met grote passen naar huis. Alles om ervoor te zorgen dat we vóór 8 uur binnen zouden zijn. Het lukte, gelukkig, alleen bevonden we ons voor de kerk in plaats van in het huis. Ik vind het toch altijd weer bijzonder; vrijwel heel Nederland is dan gewoon stil. Af en toe een kuchje, maar verder even geen geluid.

Morgen / vandaag ga ik naar Wageningen, daar het bevrijdingsfestival bekijken en hopelijk meezingen met wat bekende nummers. En ja, ik móést het ijsje van Astrid nog een keertje extra delen, want hij ziet er gewoon te jummy uit. Wat zijn jouw plannen voor vandaag?

Liefs,
Dilys