6 Vier dagen op Ameland

Natuurlijk kan een uitje naar een eiland niet ongegeneerd voorbij gaan zonder eindeloos veel foto's te schieten. Een uitje eiland kan ook niet voorbij gaan zonder overal zand te hebben, kooksessies in de tent omdat de wind ons zielige brandertje uitwaait en, let's be real want ook al is het een soort vakantie, we zijn nog steeds in Nederland: verregend en koukleumend middagjes besteden in warme restaurantjes met spelletjes en thee. (Wow, dat was geloof ik de langste zin die ik ooit getypt heb.) Maar plezier heb ik in ieder geval wel gehad, en ondanks dat het geen in-de-zee-zwem weer was kon ik zonder enige moeite wegkwijnen bij de zee. Want een betere plek om tot rust te komen ken ik niet. (Ps. bereid je voor op een shitload aan foto's.)

Maandagmiddag, na de herkansing, vertrokken we met de boot richting Ameland. Vier opgeluchte gezichtjes toen de boot vertraging had, want anders hadden we het niet gered. De andere vier waren, in tegenstelling tot de mensjes die met de Eikelboompjes meereden, ruim op tijd en stonden al klaar met onze honderd koffers en tassen.

(Bijna) letterlijk honderd koffers en tassen. Maar we waren ook met z'n achten, dus ergens heel ver weg is dat ook wel een beetje logisch. Wat ook wel logisch was, was dat die kilo's aan spullen heel wat gewicht met zich meebracht, en we helemaal dood aankwamen op de plek waar we onze tenten mochten uitvouwen.

Ik sliep met 3 andere mensen in de groene lage tent, en de andere tent was onze 'basis'. Ook wel de plek waar we onze berg aan spullen konden dumpen. En ik nam de zware taak op me om in het midden van de nog niet opgezette tent te zitten zodat 'ie niet weg zou waaien. Ik was na afloop natuurlijk het meest uitgeput.

En uiteraard was het eerste wat we deden de duin over klimmen en naar de zee rennen! We zaten echt super dichtbij het strand, en hier zie je 5 van de 8 mensen blij zijn met hun leven.

We vonden een aangespoelde mega vis, en ik was dolgelukkig met m'n semi waterdichte, rubberlaarzen. Mijn voeten kwamen dus helaas niet helemaal droog meer uit de iets te kleine laarzen, maar goed, daar was mee te leven. Voetenfoto's maken in het water is trouwens best lastig! Dit zijn wat mislukkelingen van mijn poging met Marith om vier voeten en een beetje water vast te leggen:

Hmmm, niet helemaal hè? Acht voeten en een minuscuul klein beetje aan water lukte dan weer wel.

Groepsknuffels en geenwoordenvoor. Echt de mooiste en charmantste foto ooit, maar leuk vind ik hem stiekem wel. Ik ben die helemaal rechts trouwens, voor als je m'n regenlaarzen, vreemde benen en prethoofd nog niet had herkend :).

Dag 2 was vooral nat en koud, dus het eerste wat we deden toen we in Nes aankwamen, was opwarmen in een restaurantje. We kregen onze warme drankjes in enorme mokken (ik was blij) en als je thee had gevraagd had je de keuze tussen wel 10 soorten fairtrade, fancy opgevouwen theesmaakjes. OP REGENBOOG KLEUR GESORTEERD! En wat koos ik? Cappuccino. Ik weet het, ik weet het, die ene keer dat ik geen thee kies komen ze natuurlijk aanzetten met geweldigheid. Maar ik had er een heel schattig houten lepeltje bij. Oh, en ze hadden heel erg lekkere Rituals zeep en handcreme in de wc! Raad eens wie zich 3 keer naar het toilet verplaatste?

Op de terugweg kwamen we zo'n awesome volkswagenbusje tegen die ik graag op de foto wilde zetten. Ik werd alleen gepest door mijn vriendinnen en op de foto's bevinden zich nu naast het busje ook nog twee andere snotapen.

De dag daarna klaarde het weer gelukkig snel op, en Marith en Astrid hebben zelfs nog een duik genomen in de zee. Ik had het weer super slecht ingeschat, dus in mijn tas ontbraken een paar zomerdingen zoals een bikini, zonnebril en een korte broek. Een extra bh had ik ook niet mee, dus ik sloeg de duik voor deze keer even over.

Avonden besteedden we met z'n achten in een 2-persoons tentcabine, en ik nam deel aan meerdere potjes 'ik zeg een woord en met de laatste letter moet jij weer een woord beginnen', in verschillende categorieën. In de categorie ziektes en lichaamsdelen kwamen een hoop originele lichaamsdelen boven en ziektes waarvan ik niet wist dat ze bestonden ('esdoorn in je kont' bijvoorbeeld (ja wij hebben kleuterhumor)) Verder hielden we op de laatste avond een bonte avond in de pizzeria, en schreef ik mijn naam op de doos met de overgebleven pizza. Geen idee wat je met die informatie zou moeten, maar ik vond het blijkbaar wel leuk om te delen.

Donderdag waren we sukkels door de bus op 5 minuten na te missen. Dat betekende twee uur wachten op de bushalte met onze verhuisvrachtwagen aan tassen en spelletjes doen in de zon (ik ben dus toch nog verbrand!). We kregen gelukkig wel onze borg terug, want daar was nog een dingetje ('Wat is je rekeningnummer om de borg terug op over te maken? Áls jullie ten minste jullie borg terug krijgen.' Wij hadden dus echt het gevoel dat we werden vertrouwd, not). Helemaal ontevreden konden we dus niet zijn. Als uitgeputte lammetjes kwamen we aan het begin van de avond weer terug thuis, en ik heb sinds tijden niet meer zo heerlijk geslapen in mijn eigen zachte bedje.

Het was AWESOME!!