Wel, niet, wel, niet…. We kijken naar buiten en zien de vele druppels naar beneden plensen. Ach, we moeten er toch doorheen, laten we gewoon op de fiets stappen. Ik steek m’n sleutel in het slot, en met de draai om hem te ontgrendelen lijk ik een regenbui te hebben geactiveerd. Okay, toch maar weer terug naar de kleedkamers. Samen met de rest van de klas de buienradar app stalken en kijken naar hoe de regen hopelijk snel minder wordt. Eigenlijk is het wel gezellig.
Dat was hoe ik vanmiddag (maar wanneer je dit leest, gisteren) in de kleedkamers stond te wachten. Gym ging, nadat we allemaal omgekleed waren, toch niet door. Met z’n allen in de jongenskleedkamer (ben ik daar ook maar weer geweest!) de absenten checken en dan weer omkleden en naar school terug keren. Alleen wel eerst voor de deur naar buiten staren, wachten op het moment dat de regen weer voorbij is.
Na school zat ik een beetje lichtelijk te bibberen aangezien ik voor de eerste keer training moest geven. Zoals ik al eerder vertelde vond ik het best wel spannend, maar ik, en de mensen die anderhalf uur met mij waren opgescheept, hebben het overleefd! En ze vonden het geloof ik nog leuk ook (het is een wonder!). Net als ik, want ik werd er oprecht blij van, en kreeg daarna gelijk zin in mijn eigen training. Dus nu kan ik met een blije, opgeluchte glimlach zeggen dat ik het vandaag leuk vond. Het eerste wat me trouwens opviel is ‘dat ze precies doen wat ik zeg!’. Ja duhu, hoor ik je denken, maar voor mij was het even een soort eureka momentje.
Verder werd ik ook blij van mijn boek lezen. Ik heb de laatste tijd een beetje het gevoel gehad dat ik zo snel, zo veel mogelijk boeken uit wil lezen, maar nu vind ik het ook weer heel fijn om gewoon rustig een boek erbij te pakken en te lezen op de bank (met een slapend broertje naast me). Niet snel snel snel, maar echt de tijd nemen om het verhaal te lezen.
En ik kijk uit naar morgen (maar dus eigenlijk vandaag)! Verklaar me voor gek, maar ik ga samen met papa ‘s middags na school comfi kleren aan doen, muziek op volume 100 en gewoon 3 minuten lang dansen. Ik kan ab-so-luut niet dansen, maar hierbij gaat het niet om de mooi. Jup, geinspireerd op al die Dance Recess filmpjes op Youtube. Misschien kunnen we er een vrijdagmiddagding van maken!
Als laatste werd ik blij van deze met water gevulde nijlpaardballon die ik gaf als verjaardagskadootje. Zo is ‘ie dus opgeblazen, en het voelt zo raar als je met ‘m gooit! Hij blubbert gewoon, en je kan z’n hele hoofd super groot maken zodat hij de meest mislukte glimlach op aarde krijgt. Maar nog steeds een leuke glimlach hoor. Hij komt trouwens van de Hema!
Dat waren wat blije dingen die ik even wilde delen. Gewoon, omdat het kan en omdat ik er zin in had. Ik ben er van overtuigd dat het goed is om de leuke dingen even op te schrijven, dus, waar wordt jij de afgelopen dagen blij van?
Liefs,
Dilys
Wat een leuk en vrolijk artikel!!
BeantwoordenVerwijderenHeeey, dat in de kleedkamers heb ik ook al eens gehad! Met onweer erbij (en een paar mensen die dachten dat ze grappig waren door met het licht te gaan knipperen wat een hoopje gillende meisjes veroorzaakte) toch best gezellig :) Leuk artikeltje!
BeantwoordenVerwijderenSuperleuk even bijgekletst!
BeantwoordenVerwijderenHahahha "en je kan z’n hele hoofd super groot maken zodat hij de meest mislukte glimlach op aarde krijgt." Geweldig, ik lachte hardop. :)
BeantwoordenVerwijderen