16 oma's hortus botanicus

Mijn oma was een bloemist. In de serre gaf ze workshops en in de eindeloze tuin liet ze haar bloemen bloeien. Inmiddels leert ze niet meer anderen bloemschikken, maar die eindeloze tuin, die is er wel nog steeds. En nog steeds maait opa het gras, groeien er in de kas de lekkerste groenten, en zijn er in de lente en de zomer de kleurrijkste bloemen te zien. Nooit eerder had ik bedacht om eens foto's te maken van die mooie tuin, maar toen we op een middag terugkwamen van het Openlucht museum, leek het me ineens een goed plan om een rondje te maken. Dus, aanschouw, kiekjes uit de Hortus Botanicus van Oma Eikelboom (wel een gepaste naam, toch?).

Maar eerst nog even langs de spulletjes van opa, die met deze handigheden alles weer kan vastschroeven, zagen en lijmen. En dan door de garage naar de kas! Dit was trouwens nog steeds dezelfde zondag waarop we naar het Openluchtmuseum gingen, en de nichtjes model wilden staan (maar dat zie je straks!).

En in die mooie tuin groeien ook de roodste vruchtjes, die samen met opa werden geplukt. Zo konden wij ze weer eten bij het toetje en met een gevulde maag op naar huis. Het grappige is dat ik nooit in al die bijna 18 jaar dat ik in de tuin rondwandel, echt heb gezien hoe mooi hij was. Of ís, want toen ik gisteren weer langsging voor een verjaardag, was hij misschien nog wel kleurrijker dan de zondag waarop ik deze foto's maakte.

Liefs,
Dilys