4 fijne vrije zaterdagjes en een deadline

Bonjour and good day to you! Ken je dat oplucht gevoel nadat je een deadline hebt gehaald? Dat voel ik nu. Ik moest een scriptie schrijven (niet heel groot hoor) samen met een studiegenootje en ik heb nog nooit alles zo uitgesteld tot het laatste moment. Vandaag om 17:00 moest ’t worden ingeleverd, we hadden er 3 weken voor en ik ben gister om 17:00 begonnen. Een persoonlijk olympisch record, want ik ben tot half 5 ’s nachts doorgegaan. Wederom: ook weer een persoonlijk record. En als je dan de hele dag (van 5 tot 5 dan) bezig bent geweest en dan klaar bent, moet ik zelf altijd weer even zoeken. Ohja. Vrije tijd. Wat deed ik ook alweer daarmee. Toen appte ik met papa over Scheveningen en hoe ik daar ooit foto’s had gemaakt, wat vervolgde in een klein zoektochtje op deze site, en dat veroorzaakte weer een kriebel gevoel om een blogje te schrijven. Lang niet gedaan, maar des te leuker dat ’t nu lukt en goed voelt.

10 terug naar de zomer • engeland

Aaah, het is echt winterweer aan het worden! Ik heb vandaag voor het eerst weer een muts op gehad (gebreid door oma, gekregen op 5 december) en ben nu aan het chillen met m’n dekbed want het is frisjes hier in huis. Misschien moet ik de verwarming aandoen, maar ik ben op dit moment nog even aan het testen hoe lang ik het kan uithouden met een dikke trui en sokken. En met een zomer teruggooitje, want misschien warmen mijn handjes daar van op (of ik moet gewoon op high speed tempo gaan typen). Dus, terug naar de zomer, naar zonnebrillen en blote beentjes, luchthavens en Engeland.

9 terug naar de zomer • berlijn

Jup, long time no see eh? Misschien zit ik toch ergens in een blogdipje… Mijn theorie is dat het komt door de eindeloze foto’s die ik nog heb van de zomervakantie, en om de een of andere reden heb ik mezelf voorgenomen om pas andere dingen te fotograferen en te beschrijven nádat ik deze rits aan zomerfoto’s online heb gegooit. En ja, dan duurt het even omdat het dan iets wordt wat ik uitstel. Maaaargoed. Mijn liefde voor schrijven is nog niet weggeëbd, en ik moet gewoon weer even beseffen dat m’n camera naast mooi decoratie item ook werkelijk een functie heeft. Dus. Major summer throwback this is want het is dus oprecht een half jaar geleden dat ik deze foto’s maakte.

7 rode besjes avond portretjes

Portretjes die niet alleen Nadine weergeven, maar ook een herinnering aan een fijne, vrije dag. Een donderdag, om precies te zijn. We sliepen uit, smeerden tijdens het kletsen onbewust vrij royale lagen pindakaas op onze rijstwafels, en trokken na een paar kopjes thee de voordeur iets later dan gepland achter ons dicht. We wandelden richting het station om een OV fiets te huren, en onderweg kwamen we weer langs die mooie, felrode besjes. Ze staarden me al een paar weken lang aan, en ik had al meerdere keren een mental note gemaakt, dat ik daar écht nog een keer een paar portretjes moest schieten. Heel wat uurtjes later zaten we weer thuis aan tafel, maar nu met noodels in plaats van rijstwafels. 'Hmmm... zullen we toch nog heel eventjes langs die besjes gaan..?'

9 herfst praatjes en zomer analoogjes

Hallo lieve mensen van het goede leven! Vandaag heb ik een blije dag, en daarmee zin om eens weer een beetje te schrijven en fotootjes te delen op the good old blog. Het is dat hij virtueel is, maar anders zou ik sowieso minstens een dag bezig zijn met alle hoeken en gaatjes afstoffen, want het is toch weer een hele tijd geleden dat ik hierzo van mezelf heb laten horen. Maar hey! Here I am. Met m’n nét gekochte (tweedehandse) heel erg grote groene trui, Turkish Apple thee in m’n nieuwe (tweedehandse) beren mok en een happy herfst gevoel, want er liggen weer oranje bladeren op de Groningse kinderkopjes stoeptegels.

8 heel veel Hortus plaatjes

Hello! Damn it, volgens mij heb ik een beetje last van een writers block… Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen en hoe, maar toch wil ik de foto’s die ik nog heb liggen online zetten. Naja, niet te veel over nadenken en gewoon doen. Is even kijken en graven in mijn geheugen, want deze foto’s heb ik inmiddels denk ik een maand geleden gemaakt. Ik ging in de laatste week voor de studenten OV- zomerstop nog even twee keer naar Amsterdam om goed gebruik te maken van de chipkaart, en samen met twee vriendinnen bezocht ik de Hortus. Lekker cliché, maar ik moest er toch ooit nog een keertje naartoe :)

4 een groene salade die inmiddels mijn neus uit komt

Schatten is niet mijn sterkste kant. Vraag je me om te bekijken of de camper onder deze brug door kan, dan neem ik ruim en lijkt het kiele kiele terwijl er nog twee meter tussen zit. Bij gewichten en ml schatten zit ik er ook vaker naast dan goed (ook handig als je studenten stekkie nog geen weegschaal bevat) en zo komt het dus ook dat porties schatten niet een van mijn talenten is. Ach, iets meer maken dan kan ik er nog een keer van lunchen, dacht ik met m’n studenten mentaliteit. Niet wetend dat deze heel erg lekkere salade binnen een paar dagen m’n neus uit zou komen.