7 Over typemachines en kippenvel-woorden

Het getik van deze machine vult ons huis, met tussendoor af en toe het gepingel van het belletje. Papier vol, door naar de volgende regel. Deze hele vroege voorloper van de computer, a.k.a. de typemachine, is sinds afgelopen zondag lid van ons gezin, en ik heb denk ik wel het recht om te zeggen dat hij veel wordt gebruikt. Niet alleen voor boodschappenlijstjes, maar ook voor een korte samenvatting die ik vandaag maakte voor Nederlands. Ik vind het leuk, hoe zoiets ouds toch juist weer iets nieuws kan zijn. Ik heb trouwens geen idee hoe 'ie heet en van welk merk hij is, maar ik weet wel dat je bij zo ongeveer elke tweedehands winkel een oude typemachine op de kop kunt tikken. Deze namen we bijvoorbeeld mee voor een tientje.

Okay, het is misschien niet zo'n super mooie vintage oude machine, gemaakt van metaal - of wat het dan ook is -. Maar hé, het is er wel eentje! Het is grappig, omdat het toch anders is dan het typen op de laptop. Je moet heel bewust aan de slag gaan, want eventjes control z of een paar keer backspace gebruiken zit er zo gauw niet in. Wel besef je je extra goed hoe gemakkelijk het nu, op de computer, eigenlijk gaat. Hoe simpel je in een verslag met alinea's kan verschuiven. En het schrijven van een zakelijke brief.. Als je een foutloze brief wil schrijven op dit ding, maar je drukt toch nét met je vinger eentje te veel naar rechts, kan je de hele brief opnieuw gaan maken. Maar ik vind 'm cool en dan eigenlijk vooral het old-school typegetik. Iedereen krijgt gelijk het idee alsof ik super productief bezig ben.

En dan nu het kippenvel-woord gedeelte, want zoals de titel al vertelt wil ik daar ook nog eventjes iets over kwijt. Ik heb het er met meerdere mensen over gehad, en ben er achter gekomen dat iedereen wel een kippenvel-woordje heeft. Je weet wel, zo'n woord dat je echt niet vaker dan 1 keer in het jaar wilt horen, omdat je anders gek wordt. Engelsen hoor ik vaak moist als kippenvel-woord zeggen, maar zo ken ik bijvoorbeeld ook iemand de gruwelt van het woord bakje. Of mijn zusje, zij krijgt kriebels van woorden die eindigen op -sel. En dan á la: speeksel, kwaksel, plaksel, en dat soort kwijlerige woorden. En ik? Ik ga het je vertellen: mijn gruwelwoord is openrijten. Ljeg. En laat dat nou net het woord zijn dat bij Engels in de woordenlijst staat:

 

Jaja, getypt - natuurlijk - met de typemachine. Ik krijg dus echt kippenvel van openrijten. Vooral in de context die wordt geschetst in mijn Engels boek: to open up old wounds. Oude wonden openRRRRRRijten. En ja, die rollende R hoort daarbij. Ik zie het helemaal voor me: een oude diepe wond, zo'n 10 cm lang, die bíjna klaar is met helen. De korstjes zitten er nét allemaal op. En dan komt er iemand aan met een vers geslepen sleutel. Een glanzende, zilvere en een beetje groter dan gemiddeld. En dan, perrongelijk maar toch pijnlijk: RATSJ, NATUURLIJK NET DOOR DIE WOND. URRGHLL. Kippenvelmomentje is dat. En die synoniemen ook!Ruw openschuren; lostornen (met zo'n naai tornmesje, alle hechtingen bij langs). God, ik moet echt stoppen, anders slaap ik de komende dagen niet meer. 

Ik hoop natuurlijk wel dat 'ie gevraagd wordt op de toets morgen, anders zou dat toch een beetje balen zijn....

 Goed, ik denk dat ik je wel weer genoeg heb belast voor vandaag. Hopelijk zie je nog een mogelijkheid om er een blije, leuke dag van te maken. Ik ga ook maar een poging wagen en vol goede moed m'n ogen dicht doen. Toetsweken zijn bijna net zo irritant als kippenvel-woorden... Maar vrijdagmiddag ben ik helemaal klaar en heb ik weer alle tijd om leuke dingen te doen, waaronder bloggen (ja, wow, ik blog!) VAN DE ZON GENIETEN, en longboarden. Mag het alsjeblieft al vrijdagmiddag zijn?

Wat is jouw kippenvel-woord?

Liefs,

Dilys