11 aaaah, ik ga op kamers!

Een tijdje geleden, of eigenlijk, een best wel lange tijd geleden, bedacht ik het terugkomende concept ‘van scholier naar studentje’, want het leek me leuk om juist dat proces op m’n blog te delen. Daar is mijn mening zeker niet over veranderd alleen ik vind nu gewoon de titel veel te lang. Dus. Daarom in het kort én in hoofdletters, want voor mij is het toch wel groots nieuws: IK GA OP KAMERS!! Het voelt een beetje gek, soort van ver weg, maar toch is het zo dat ik waarschijnlijk binnen een maand helemaal op mezelf woon. Oh god. Hier heb ik bijna een nieuwe Hoe Overleef Ik guide voor nodig, maar ik geloof niet dat Rosa tot deze leeftijd is beschreven, hahah.

Ehm. Ja dus. Het leuke is dat toen ik deze foto’s heb gemaakt, ik géén idee had dat op kamers gaan eraan zat te komen. Sterker nog, ik denk dat ik op 1 mei er nog steeds heftig van overtuigd was dat op kamers gaan voor mij nog even zou gaan duren. Om meerdere redenen, maar hetgeen wat het meest in de weg zat was het geld. Want halleluja hier moet je wat voor neertellen. Maar, toen kwam het geniale aanbod en bleek alles zo te passen dat het nu toch echt gaat gebeuren.

Ik ga samen met een vriendin in een huisje wonen; we hebben beide een eigen slaapkamer, maar we delen samen de keuken, badkamer, wc en woonkamer. Dat vond ik ook wel heel fijn, een huisje delen met iemand die ik ken en bij wie ik gewoon goed mijn grenzen durf aan te geven. Verder gaan we wonen in de binnenstad van Groningen. Loop afstand van zowel het station als het centrum, dus dat zit helemaal goed. 1 juni krijgen we de sleutel, en het chille is dat we heel veel meubels die er nu in staan soort van gratis kunnen overnemen. Scheelt weer geld en daar zijn studentjes blij mee.

Maar ondanks dat ik er HEEL VEEL zin in heb, vind ik het ergens ook wel jammer. Het klinkt misschien gek, maar ik ben nu iets bewuster aan het nadenken over de dingen die ik nu in huis doe. Na school een boekje lezen met mama in de 2 stoelen voor de open haard. Nog even mijn zusje welterusten wensen wanneer ze achter de computer zit en ik naar boven ga. Of met papa snel even boodschappen doen voor het avondeten. Het zijn kleine dingetjes, ik weet het, maar dat zijn juist de momentjes die ik het meest ga missen denk ik.

Nieuwe dingen komen, andere dingen gaan. Tijd voor een avontuurtje, voor een huisje inrichten, de Ikea afstruinen, aardappels laten verbranden en zelf wasjes draaien. Ik heb er zin in, en vind het daarom des te leuker dat ik jullie zo een beetje mee kan nemen.

Dankjewel voor het lezen! (Nee maar echt.)

Liefs,
Dilys